Een lesje afhankelijkheid (0)

Afhankelijk zijn, wie wil dat graag? Wie staat er niet graag op eigen benen?

Het is een hele simpele vraag, maar is het antwoord ook zo gemakkelijk, of moeten wij daarover nadenken voor wij een antwoord kunnen geven? Moeten wij dan, met een lichte schaamroodkleurige blos op de wangen bekennen… Ik wil dat ook?

Misschien goed om eerst vast te stellen wie er afhankelijk zijn. Het zijn onder andere die kleintjes die in de wieg liggen. Als ze ontwaakt zijn stappen zij niet hun bedje uit, als ze honger hebben doen zij de koelkast niet open. Het is vader of moeder die de kleine uit bed haalt en op de arm de trap af draagt. Het is vader of moeder die de kleine het flesje geeft. Zij moeten volledig verzorgd worden en zijn overgeleverd aan de handen van de volwassenen.

Ik moet ook denken aan verstandelijk of lichamelijk gehandicapten. Zij kunnen zelf vaak ontzettend veel, maar hebben daar wel eens hulp bij nodig. Met liefde worden zij omringd door familie en begeleiders. Zij zijn van hen afhankelijk en mogen terugvallen op de helpende handen.

Ik denk aan hen die financieel niet rondkomen. Voor hen zijn er bij wet oplossingen geregeld om niet aan de bedelstaf te geraken. Middels kerk en maatschappij wordt hen toegestoken wat zij nodig hebben. Niemand hoeft in Nederland op straat te leven, niemand hoeft bedelend zijn kost te verdienen. Zij zijn afhankelijk van de gaven van anderen.

Maar willen wij afhankelijk zijn? Nee, dat zit niet in onze natuur. Wij willen op eigen benen staan. Wij willen zelf bepalen welke weg wij gaan, hoe wij die weg afreizen en wie er met ons mee gaat op reis.

Die baby die eerst nog afhankelijk was van vader of moeder wordt groter. Zodra het een peuter is geworden klinkt er: “Ikke zelf doen, ikke groot!” Vader of moeder wordt buitenspel gezet, hulp wordt niet langer geaccepteerd.

De gehandicapte wil ook zo veel mogelijk zelf doen en dat kan ook. Vele hulpmiddelen staan ter beschikking.

De financieel afhankelijke kan ook weer op eigen benen komen te staan. Door sociale initiatieven en hulporganisaties als bewindvoerders en schuldhulpverleners kan men weer financieel gezond worden, in vele gevallen zelfs zelfredzaam. Dan worden BKR-registraties opgeheven en kan men weer met een schone lei de toekomst in!

En u en ik? Zijn wij afhankelijk van anderen?

Je zou bijna geneigd zijn om te zeggen: “Ja, dat ben ik! Ik ben gezond, ik verdien genoeg om maandelijks rond te komen, ik heb zelfs anderen die van MIJ afhankelijk zijn, dus ik ben onafhankelijk!”

Werkelijk?

Diegene die een Christelijke opvoeding hebben genoten weten dat dit niet zo eenvoudig ligt. Al willen wij graag afhankelijk zijn, dat zijn wij in geen enkel opzicht. Natuurlijk, wij hebben een wil en kunnen keuzes maken, maar zijn wij afhankelijk? Het enige juiste antwoord op die vraag moet zijn: NEE!

Geen mens is onafhankelijk. Wij allen hebben het leven gekregen van de God die alles bestuurt. Die niet alleen het leven schenkt, maar ook het leven neemt. Van Hem die ons gezien heeft vanaf onze eerste levensstond en die ons zal zien tot aan onze laatste ademteug. Van Hem die alles bestuurt, die ons de kracht geeft om in de ochtend op te staan, die ons de wijsheid geeft om ons werk te mogen doen, die ons helpt in tijden van vreugde en verdriet.

Van Hem zijn wij afhankelijk, maar beseffen wij dat wel? Gevoelen wij dat in ons hart?

Ik stel mijzelf ook die vragen wanneer ik voor mij de tekst heb staan van het bekende lied: “Neem mijn leven, laat het, Heer.” De komende weken hoop ik op deze website de 10 verzen te behandelen.

Johannes R