Het laatste artikel van het jaar, al weken hik ik ertegenaan. Het is zo'n artikel waarvan je weet dat je het moet gaan schrijven, maar waar je niet van weet hoe je eraan moet beginnen. Zo'n artikel waarvan de inhoud je raakt. Waarvan je twijfelt hoe je het onder woorden moet brengen.
Toch hoort het erbij, want de tijd gaat door. 52 artikelen zijn er dit jaar gepubliceerd op de website. Een website die vorig jaar als een bezigheidstherapie begon, is uitgegroeid tot een platform waar wekelijks een artikel op verschijnt wat door velen gelezen wordt. Dit overigens nog steeds tot verwondering van de auteur. Immers, wie is hij dat u zijn gedachtegangen wil lezen?
Terugdenkend aan het eerste volledige jaar van My Thoughts moet ik constateren dat er veel verschillende artikelen de revue zijn gepasseerd. De series zijn voortgezet (kleur bekennen / 7 nieuwe wereldwonderen), de interviews, de kinderliedjes... en allerlei onderwerpen zijn de revue gepasseerd. Dit jaar waren er een paar primeurs:
- Voor het eerst waagde ik mij aan fictie. Uit de duim een verhaal zuigen. En… dat is goed ontvangen door u als lezers. In het bijzonder het 4-luik Hutspot. Veel reacties heb ik daarop mogen ontvangen.
- Ook heb ik een artikel geschreven in opdracht van een lezer omtrent een Bijbeltekst (Ga tot de mieren!). Ik moet eerlijk bekennen; dit artikel is door mij een aantal weken uitgesteld. Het schrijven over een Bijbeltekst moet in mijn ogen foutloos zijn (voor zover dat de mens gegeven is). Dat vraagt voorbereiding en reflectie.
- Voor het eerst is My Thoughts een samenwerking aangegaan met een andere partij; in dit geval De Schutse. Tezamen schreven wij ‘Een Dankbaar Dagje’. Dit artikel is het best gelezen artikel van het jaar.
- Ten slotte nog een primeur: poëzie. In het artikel Gedenkt en Viert! is een gedicht te lezen wat ik jaren geleden al maakte. Speciaal voor de website heb ik het uitgewerkt en omgebouwd.
Naast deze primeurs heb ik dit jaar meer dan ooit tevoren ook persoonlijke verhalen en anekdotes toegevoegd. Soms serieus, soms met een knipoog. In het bijzonder denk ik terug aan het drieluik over het Zeeuws Volkslied. Een drieluik wat mij emotioneel veel moeite kostte om te schrijven. Waaraan ik twijfelde of ik het wel moest publiceren.
Nog één ding wil ik in het bijzonder benadrukken; met regelmaat verschijnen er artikelen met een Christelijk karakter op deze website. Vele hartverwarmende reacties heb ik mogen ontvangen op in het bijzonder het artikel ‘Een vaste burcht IS onze God’. Daarvoor nogmaals hartelijk dank.
En nu ik toch begin met bedanken, zo aan het einde van het jaar past het mij om meerdere partijen in het bijzonder te bedanken:
- Diegene die zich beschikbaar stelden voor de interviews. Dank voor jullie openheid en eerlijkheid. Fijn dat jullie tijd vrij wilden maken voor mij en de website!
- Ik dank mijn redactie voor alle controles door hen uitgevoerd. Een kritische blik op het tekstuele vlak is altijd fijn omdat je als schrijver zelf door de letters de woorden niet meer ziet staan.
- Ik dank ieder die onderwerpen heeft aangedragen en mij heeft uitgedaagd. Mijn stelregel: ik ga geen onderwerp uit de weg. Dus dat hoop ik volgend jaar voort te kunnen zetten. Een algemene oproep aan iedereen: Blijf gerust onderwerpen aandragen!
- Ik dank daarnaast de Schutse voor de samenwerking omtrent het artikel op deze website en het artikel wat gepubliceerd is in het Schutseblad Echt: ‘Nieuw, toch vertrouwd!’
Daarnaast dank ik u als lezers. U geeft mij de steun en de motivatie om door te gaan met het schrijven. In het bijzonder dank ik iedereen die mij reacties heeft gestuurd op gepubliceerde artikelen. Ook dank ik u voor het meedenken met de Kleur Bekennen serie. Ik hoop ook het komende jaar een oproep op u te mogen doen. Voor volgend jaar zijn de abonnementskosten betaald aan de webhost JouwWeb. Er liggen al plannen voor volgend jaar maar daarvoor geldt wat op elke pagina onderaan de website staat: Deo Volente – Zo de Heere wil en wij leven.
Oudjaar 2021
Op een dag als oudjaar gaat het veel over de tijd. Iedereen loopt de hele dag op de klok te kijken om maar op tijd klaar te zijn met werk. Om maar op tijd in de kerk te zitten. En om op tijd klaar te zitten met de fles champagne om met bubbels het nieuwe jaar in te gaan.
De tijd tikt voort, maar niet voor iedereen. Voor sommigen is de tijd gestopt. Hun naam wordt vanavond voor het laatst afgelezen in de kerken. Wie is er dit jaar geen geliefde betrekkingen verloren?
Wij zijn er nog. Voor ons tikt de tijd nog voort. Maar… wat wij ook geloven; beseffen wij dat elke stap, ieder uur ons nader brengt bij de grens van leven en dood? Ook onze naam zal eens voor het laatst klinken. Op een dag als oudjaar is het in bijzonder dat wij hier stil bij moeten staan
Vorig jaar schreef ik:
”Het jaar A.D. 2020, hoe zal het de boeken in gaan? Misschien een belangrijker vraag: Hoe gaat het jaar A.D. 2020 voor u de boeken in? Hoe gaat het jaar A.D. 2020 voor mij de boeken in?
Een jaar is voorbijgegaan. Is 2020 dan een rampjaar geworden of een jaar waar u met vreugde op terug kunt kijken?”
Ik zou heel gemakkelijk dezelfde tekst kunnen publiceren in dit artikel, want… moeten wij ons in 2021 niet exact dezelfde vraag stellen? Wat heeft het jaar Anno Domino 2021 ons gebracht?
Ik denk dat ik het kort samen kan vatten: Vreugde en Verdriet. Want alles wat er het afgelopen jaar is voorgevallen kan verdeeld worden in deze 2 categorieën. En als wij dan gaan rekenen, dan blijkt voor velen dat verdriet de boventoon zal voeren. Het uitnemendste van dit leven is immers moeite en verdriet. Op een avond als deze zal dit extra gevoeld worden.
Ik wens hun in het bijzonder veel sterkte toe tijdens de laatste uren van dit voorbijgevlogen jaar!
---
Beste lezers,
Het zit erop. De teksten zijn geschreven, de artikelen zijn gepubliceerd. Het jaar Anno Domino 2021 heeft voor mij als schrijver ook een einde. De tijd is voortgegaan. Week in week uit mocht ik een artikel publiceren. Maar wie ben ik dat ik dit doen mocht?
Ik besef dat ik dit jaar alleen kan eindigen in Hem die mij hiertoe de kracht gegeven heeft. Daarnaast moet ik ook schuld bekennen; al ben ik nog zo zorgvuldig in mijn woord-, vorm- en taalkeuze; foutloos zijn de artikelen zeker niet. Ik besef dat ik dingen schreef die ik niet moest schrijven, maar dat ik op andere momenten stil bleef terwijl dat niet geoorloofd was. Zeker in de artikelen met een Christelijke grondslag zal dit voorgekomen zijn. Mea Culpa – mij schuld.
Ik besef dat ik de wijsheid, het verstand en (zoals u mij vertelde) het talent heb gekregen om de gedachten op papier te zetten. Mijn laatste dankwoord kan dan ook niet anders zijn dan een dankwoord zijn in stille verwondering aan Hem. Ik sluit het jaar dan ook met de enige woorden die hiervoor gebruikt kunnen worden:
Soli Deo Gloria – Alleen aan God de eer!
Johannes R
Reactie plaatsen
Reacties