Hebben = Houden of Verliezen

Wie wat heeft, die kan datgene wat hij heeft houden of verliezen. Als hij niet beseft wat hij heeft, en andere dingen begeert, dan is de kans groot datgene wat hij heeft te verliezen, zodat hij uiteindelijk niet meer heeft wat hij had. Door niet te zoeken naar iets wat hij niet heeft, zal hij niet hebben wat hij niet heeft, maar juist hebben wat hij had.

Huh? Watte? Wat bedoel je?

Eerder deze week had ik een gesprek met een oud-collega en het was bovenstaande wat de conclusie was van dat gesprek. Nee, we zijn geen psychologen, filosofen of andere wijsgeren. Wij zijn doodnormale Hollanders die beiden werken om het geld te verdienen.

Hoe wij tot bovenstaande conclusie kwamen, is niet relevant voor dit artikel, maar de conclusie zelf is dat zeker wel. Wie goed leest begrijpt namelijk waar ik op doel. Eigenlijk staat er: je beseft pas echt wat je hebt, op het moment dat het er niet meer is. Dan pas ga je missen en waarderen wat er was.

Hoe vaak zien wij om ons heen hier niet de voorbeelden van? Hoe vaak maken wij ons er zelf niet schuldig aan?

Wie nieuwsartikelen leest wordt er mee overspoeld. Voorbeeldje?

The Voice: mannen met vrouwen op de bank vergrijpen zich aan meisjes die deelnemen aan een zangwedstrijd. Waren de vrouwen op de bank niet genoeg?

Maar laat ik het eens breder houden en wat algemener. Want hoe vaak staat u en sta ik stil bij wat we hebben? Hoe vaak nemen we eens een momentje rust om te beseffen hoe goed we het hebben?

Wij hebben een dak boven ons hoofd, een familie die om ons heen staat. Wij hebben elke dag eten en drinken. Wij mogen vriendschappen hebben en liefde krijgen. Elke dag mag de ochtend aanbreken en een nieuwe dag beginnen. Maar wij, wij willen altijd maar meer. Is het gras niet altijd groener aan de overkant?

De auto van de buren is groter, de kinderen van de buurvrouw zijn slimmer dan die van mij, mijn vrienden gaan op vakantie naar Tenerife en ik moet genoegen nemen met de camping in Renesse... En zo zijn er eindeloos veel voorbeelden te noemen.

Als de drang naar meer ons in bezit neemt, dan verliezen wij heel gemakkelijk uit het oog wat we hebben. En voor we er erg in hebben zijn wij het kwijt. En dan? Dan moeten we op de blaren zitten. Dan hebben we spijt dat we niet eerder beseften hoe goed wij het eigenlijk hadden.

Dus neem vandaag eens de tijd om even een moment stil te staan bij wat je hebt. Kijk eens rond je, inventariseer je bezittingen eens (letterlijk en figuurlijk). Dan hoop ik dat er daar een drang uit mag ontstaan tot het koesteren van het eigendom. Want dan... hebben we niet meer nodig dan dat!

Johannes R