Terug naar Groep 8 (Deel 2)

Het is alweer een tijdje geleden dat ik het eerste deel met deze titel publiceerde. In de tussentijd zijn er aardig wat ‘zware’ artikelen de revue gepasseerd. Ik vond het derhalve ook wel weer eens tijd worden voor een wat luchtiger artikel op mijn website.

Mijn inspiratie put ik wederom uit het schriftje wat ik vond op zolder, met hierin de opstellen uit mijn basisschooltijd. In die tijd werden we verplicht tot het schrijven van opstellen. De frustratie van toen, is voor mij de vreugde van nu.

Het schriftje geeft mij wederom de mogelijkheid om te reflecteren op mijn schrijfkunsten van vroeger tijden. Het opstel is ook nu letterlijk overgenomen van toen, dus inclusief de zet- en spelfouten van een jongen uit groep 8.

Terug naar Groep 8

Naam opstel: De kikker.

Opeens……. Willem, wat ben jij…. Meester Jernet kan zijn regel niet afmaken, want er wordt opeens vreselijk geschreeuwt. Meester, meester een vieze kikker op mijn jurk; gilt een meisje. Mijn mooie, mooie jurk. De meester rent op het meisje af. De meester probeert de kikker te pakken maar dat lukt niet want de kikker springt van jurk naar jurk. Iedereen springt op zijn bank om die kikker niet op zich te krijgen…… maar een niet. Dit gaat rustig verder. Willem. Omdat hij de kikker de klas had ingegooid….. De volgende dag staat er een leger moeders voor de deur. Die jurk van min dochter, helemaal vies. Rustig, Rustig, zegt meester Jernet. De kikker is weg, dus u mag er voor de zekerheid bij komen vandaag. gelijk klinkt het atwoord: Dat zullen we zeker doen, zeggen de moeders. We willen niet weer zoon vieze jurk. Dan zegt de meester met een uitnodigend gebaar: komt u toch binnen…. Als de meester die dag wilt gaan eindigen, hoort iedereen opeens kwaak, kwaak, kwaak…..

Wat een jongen toch, zegt de meester als hij het hoort. Echt weer iets voor Willem, kwaak zegt de kikker in een hoek van het lokaal, dat vind ik ook.

Cijfer: 8

Terug naar 2022

Fictie, het is een vorm van schrijven die ik minder gebruik dan een met feiten onderbouwd stuk tekst in elkaar draaien. Toch… Fictie stimuleert de fantasie. Het geeft oneindige mogelijkheden om alle kanten op te denken, te schrijven, te fantaseren en niets is fout. Alles wat je bedenkt moet kunnen.

Het gevaar van fictie is dat het snel saai wordt. Als de fantasie niet levendig is, raakt de lezer ongeboeid en in de ergste gevallen haakt de lezer af.

Ik moest daaraan denken toen ik bovenstaande las. Het verhaal begint sterk met een goede lijn en verassende gebeurtenissen. De spanning is letterlijk te horen (geschreeuw). Daarna zakt het verhaal wat in. (Willem was niet bang = niet boeiend). Het stelletje moeders wat zich druk maakt over de vieze jurken van de dochters… tsja, dat is ook dagelijkse kost.

Aan het einde is het mij toch nog gelukt een verassende wending erin te gooien… de kikker keert terug ten tonele. En… voor wie goed leest… Die kikker kan nog praten ook!

Wat mij schrijftechnisch opviel is dat ik in groep 8 al een trucje toepas, wat ik nu nog vaak gebruik. Kijk maar eens naar de vorige paragraaf. Daar staan regelmatig opeenvolgende punten in. Waar ik in groep 8 er nog 7 gebruikte, is het aantal inmiddels gedaald naar 3. Toch… Die punten geven rust in de tekst. Toen en nu.

Een opvallende fout is dat er, op de dochters na, 1 zoon met een vieze jurk is. Een schrijffout die door sommigen in deze tijden wel gewaardeerd zou worden, vrees ik.

En… waarom bedacht ik zo’n naam voor de meester? Jernet? Nu is de inkt van het schriftje aan het vervagen, maar dit is toch echt wat er stond. Een heel bijzondere keuze.

Het moet toegegeven worden… voor iemand uit groep 8 vind ik dit absoluut geen slecht verhaal. Humoristisch, uit het leven gegrepen en (in buitengebieden) waarschijnlijk nog herkenbaar ook.

Die 8, die had toch wel wat hoger gekund meester?

Johannes R