Terug naar Groep 8 (Deel 5)

Elk kind heeft een levendige fantasie. Waar bij het ene kind de gedachtegangen goed te volgen zijn, is het bij het andere kind soms raden wat er bedoeld wordt. 

Wat voor kind ik was? Laat ik zeggen dat ik af en toe bij de ene groep hoorde en af en toe bij de andere groep. Ik laat het aan u als lezer om te oordelen welke groep het betreft. 

Toen ik klein was, was het in de wereld nog een stuk makkelijker: meisjes droomden van het leven als prinses in een kasteel of wilden als amazones spannende avonturen beleven te paard, jongens speelden soldaatje in de duinen of droomden van het leven als stoere piraat op de woeste oceanen. 

In 2023 moet je oppassen met deze stereotypes te schetsen. Voor je het weet word je een bekrompen geest en ouderwetse gedachtegang ten laste gelegd. In 2023 moet alles kunnen. 

Maar is dat terecht? Recent zat ik bij een drietal kindjes dat veel plezier beleefde in een badje. Wat ze wilden spelen? Het jongetje was een stoere piraat die tijdens een storm op zee het bruisend zeenat trotseerde met zijn boot, en het meisje was een mooie prinses met een mooie jurk die gered wilde worden. Juist kinderen, zo hoort het! 

Waarom ik dit vertel? In ‘mijn tijd’ in groep 8 wilde ik ook een piraat zijn, dus schreef ik er een opstel over wat ik nu hier publiceer (inclusief de bijbehorende tikfouten). Wel heb ik het stuk in alinea’s verdeeld, zodat het stukje tekst beter te volgen is. 

Terug naar Groep 8

Naam opstel: Piraten

Piraten!

Hij dook in een bosje. Hij zag dat de piraten goud bij zich hadden. Hij dacht: “Wat moeten die lui hier”. De zeerovers zongen hun vrolijke lied: Wij hebben de gouden vloot veroverd.

De bemanning was mak als lammetjes toen ze ons zagen. Wij gaan onze buit vertoppen op een plaats die niemand weet. “Hou je knar” roept een stem met een ijzeren klank, moet iedereen weten dat wij de goudenvloot overwonnen hebben? Nou…?

Maar baas, niemand weet toch van het bestaan van dit eiland af.

De piraten gingen met zijn allen naar een grot, hij besloot ze te volgen. In de grot schitterde alles van het goud, zilver, diamant en andere sieraden. Ik graafde een valkuil voor de ingang van de grot. Toen de piraten weer naar buiten kwamen vielen ze er allemaal in behalve één. Die bleef op de rand staan. Hij kon toch geen andere kant meer op en zij: “dan zal ik ook maar springen. Hier kom ik!

Ik rende naar de boot en dacht ervandoor te gaan, maar ik belande in een storm, leed schipbreuk, en spoelde weer aan op dit eiland. Hier zit ik dus. Afentoe geef ik de piraten wat te eten en nu, terwijl ik dit schrijf, zit ik te genieten van geschreeuw van de piraten.

Cijfer: 7,5

Terug naar 2023

Nou, zegt u het maar. Bij welke groep hoort dit artikel? Waar bij het ene kind de gedachtegangen goed te volgen zijn, is het bij het andere kind soms raden wat er bedoeld wordt.

Ik zit in dit artikel ergens in het midden. Sommige delen kan ik nu volgen, andere keuzes zijn bij mij ook totaal onduidelijk. 

Laat ik als commentaar op mijn eigen stuk eens positief beginnen. De pluspunten:

• Het verhaal is beeldend. Je ziet het bijna voor je ogen gebeuren. Wuivende palmen, houten schepen, tropische stranden, dichte jungle, de piraten die met een fles rum in de hand hun lied zingen. Ook het ‘woeste’ taalgebruik van de zeelieden… De sfeer is duidelijk. 
• Er zit actie in. De één springt IN een bosje (toch best spannend hoe dat moet) en de ander is druk met het schaduwen van de piraten naar hun schuilplaats. 
• Ook aan humor is gedacht. Je ziet de laatste piraat als het ware op de rand staan, een groot vraagteken boven zijn hoofd. “Waar zijn mijn maten? Ow, ze zijn in de grot gevallen.” Je ziet hem zijn schouders ophalen. “Ach, wel, dan spring ik er ook maar in!” Hij neemt een aanloop en springt met opgetrokken benen de diepte in, zijn neus dicht knijpend met zijn ene hand, met de andere hand zwaaiend naar de achterblijver. 
• Blijkbaar maakt de hoofdpersoon een verpletterende indruk. Als de piraten hem zien zijn ze zo mak als lammetjes. Knap dat de hoofdpersoon het voor elkaar krijgt bij die ruwe mannen. 
• De hoofdpersoon is wel lief. Dat hij af en toe wat eten aan de piraten geeft (net genoeg om ze in leven te houden) moet een daad der barmhartigheid zijn. 
• Onze hoofdpersoon heeft ook een rauw randje. Hoe kun je anders genieten van het geschreeuw van piraten?

Maar goed, er zijn ook wel echt wat verbeterpunten:

• Het grootste probleem is dat het standpunt van het verhaal telkens wijzigt. Eerst kijken wij tegen de hoofdpersoon aan, vervolgens belanden wij middenin een conversatie tussen piraten en ten slotte ben ik het die schipbreuk heeft geleden
• De ijzeren klank is iets waar ik mijn hoofd over breek. Hoe zou dat toch klinken? Zou het gelijk staan aan de blikkerige stem die vroeger door de telefoons te horen was?
• Er zit een plot probleempje in dit stuk. De piraten verstopten de schat in de grot. Vervolgens graaf ik een kuil voor de ingang van de grot, waardoor de piraten weer in de grot vallen. Hierdoor kan ik de grot niet meer in (en kan ik dus niet bij de schat). Wat schiet ik daar nu mee op?

Ten slotte: regelmatig bekritiseer ik mijn leraren uit groep 8 over hun punten. Dat had echt wel wat hoger gekund. In dit geval moet ik toch maar wat voorzichtig zijn. Ik had mijzelf nooit een 7,5 gegeven, dat weet ik zeker! Aaaaarhhh!

Johannes R