Handologie

Gepubliceerd op 8 juli 2022 om 17:00

(de; v(m); meervoud: handologiën)= leer over de betekenis van onze handen.

Natuurlijk is de titel van dit artikel een niet bestaande leer, toch wil ik in dit artikel ingaan op de grote betekenis die onze handen kunnen hebben.

 

Onze handen, twee delen van ons lichaam waar wij veel mee kunnen doen. Aangestuurd door impulsen vanuit onze hersenen naar de spieren in onze handen zijn het die twee handen die ons met vele dagelijkse bezigheden helpen.

 

Zonder handen zijn wij direct hulpeloos en merken wij hoe onthand wij zijn. Breek een arm, pols of elleboog en moet maar eens in het gips; direct missen wij een hand. Ons werk ik niet meer mogelijk, appen met 1 hand is een uitdaging, hobby’s zijn niet meer uit te voeren. Wij voelen ons direct gehandicapt.

Toch… niet iedereen heeft handen gekregen. Zij die zonder handen de levensweg gaan zullen zich niet gehandicapt voelen. Zij zijn creatief in het oplossen van de uitdagingen die hen wachten. Respect daarvoor.

 

En als wij wel handen hebben…

 

Onze handen brengen ons veel goeds, maar helaas ook veel slechts. Voordat wij er erg in hebben pikt de hand iets uit het schap, wij steken onze vuisten omhoog uit opstand, wij beschadigen anderen (of onszelf) door met onze handen de ander pijn te berokkenen en soms zelfs te doden. Dan kleeft er bloed aan onze handen. Dan kunnen wij onze handen nog zo vaak wassen in onschuld… dat helpt dan niet.

 

Onze handen laten ons in het zweet onzes aanschijns ons werk doen. Waar de boeren met de grond onder de nagels de gewassen oogsten, typt de zakenman achter zijn computer een verslag uit. Waar de huisvrouw met de handen de luiers verschoont van de kinderen, schrijft de lerares met haar hand op het smartboard de uitkomst van de som op.

 

Toch wil ik in dit artikel niet alleen de nadruk leggen op de praktische kant van onze handen. Want onze handen kunnen veel betekenisvoller zijn dat wij denken. Nee, ik schrijf onze handen geen magische kracht toe (genezing door handopleggingen, magie, voodoorituelen) Ik blijf er verre van.

 

Juist de andere kant wil ik belichten; die uiterst tedere aanraking die wij met onze handen kunnen doen. De liefde die wij door onze handen kunnen laten voelen.

 

Ik denk aan de box waar ik recent bij stond. Daarin lag een klein meisje. Met grote ogen keek ze mij aan. Na een tijdje rustig tegen haar gepraat te hebben, stak ik mijn vinger voorzichtig naar haar uit. Het kleine knuistje pakte mijn vinger vast. Een eerste moment van echt contact.

 

Ik denk aan vrienden die je na aan het hart liggen. Op momenten dat echte gesprekken gevoerd worden kan een hand op de schouder soms zo’n rijke betekenis hebben. In dat moment van aanraking liggen soms meer woorden verscholen dan er in een heel gesprek gezegd kunnen worden.

 

Ik denk aan het moment dat vriend en vriendin elkaar voor het eerst een hand geven. Dat eerste moment waarop de liefde voelbaar is. Dat eerste moment dat je publiekelijk durft te laten zien; wij horen bij elkaar.

 

Ik denk aan de tekst van het bruiloftsformulier: “U mag elkaar de rechterhand geven”. Dat moment waarop het bruidspaar elkaar in de ogen kijken en trouw belooft, tot de dood hen zal scheiden.

 

Ik denk aan de handen van vader en moeder. Die handen waar wij ons veilig in voelen. Aan die handen hebben wij leren lopen en het zijn die handen die wij nooit meer los willen (en kunnen) laten. Het zijn die handen die wij voor altijd missen als dat dan toch moet.

 

Onze handen; ook u als lezer kunt vast momenten bedenken waarin handen zo betekenisvol zijn geweest voor u.

  • Waren het uw biddende handen die op de rand van het bed rustten?
  • Waren het die corrigerende handen van uw vader of moeder die u voor veel kwaad hebben behoed?
  • Waren het de handen die u helpend uit kon steken naar hem/haar die in diepe nood zat?
  • Waren het de zegenende handen der predikant aan het einde van de dienst?

 

Handen, ze kunnen liefdevol zijn en vol van haat. Handen… een klein gebaar kan een wereld van verschil maken. Dit artikel is bijna klaar, u sluit de pagina zo af. De aandacht verlegt zich naar andere zaken. Toch hoop ik één ding;

 

Ik hoop dat u nog eens terugdenkt aan dit artikel en dat ik u aan heb mogen sporen om met uw handen het juiste te doen. Biedt een helpende hand, steek een handje toe en… geeft elkaar de hand; draagt elkanders lasten. Dan kunnen ook uw handen tot grote betekenis zijn voor de ander!

 

Johannes R