Dit artikel is onderdeel van de serie Nieuwe Wereldwonderen. In 7 delen bespreek ik, op geheel eigen wijze, elk wereldwonder.
Welkom in het land van Tai-Chi, het land waar iedereen zich ’s avonds op straat begeeft van eetstalletje naar eetstalletje, het land waar in elk gerecht rijst lijkt te zitten, het land van (bijna) 1,4 miljard inwoners en waar de 1-kind politiek een actief gegeven is: China!
Een land waar ik zonder twijfel een hele serie artikelen aan zou kunnen wijden, want China is groot… heel groot. Het land staat op plaats 4 in de lijst van grootste landen ter wereld. Het blijft een economische grootmacht waar rekening mee gehouden moet worden. Al is het geen keizerrijk meer, China blijft een land waar macht en rangenverdeling het leven van zijn inwoners dagelijks beïnvloedt.
In dat land bevindt zich het wereldwonder waar dit deel van de reeks over gaat. Dit wereldwonder behoeft geen verdere uitleg, bijna iedereen ter wereld heeft ervan gehoord: De Chinese Muur. De langste muur ter wereld kronkelt zich als een draak door de bergen en de velden van het rijk met de roodgele vlag. Al is een groot deel van de muur inmiddels vergaan, nog steeds zijn er kilometerslange wandelingen te maken. Naar China gaan en de muur niet betreden, het lijkt een onmogelijkheid. Dagelijks drommen zich massa’s mensen de muur en worden er 100den selfies gemaakt.
Over deze muur doet zelfs een hardnekkig broodje aap de ronde: De muur zou vanaf de maan te zien zijn als het enige bouwwerk ter wereld. Ik kwam dit bericht zelfs tegen in een nieuwsbrief van een basisschool. Maar… dat klopt toch echt niet. De muur is wel lang, maar niet breed… onmogelijk met het blote oog waar te nemen vanuit de ruimte.
De muur is ooit gebouwd als verdedigingslinie tegen vijandige nomadische steppevolkeren die het ‘rijke’ China wilden plunderen en bezetten. De muur heeft fier weerstand geboden. De wachters hebben met grote regelmaat de vuren in de torens aangestoken om de aanval kenbaar te maken. De muur heeft veel aanvallen weerstaan en bood veiligheid voor de inwoners van China.
Lang heb ik, als auteur, zitten worstelen met de insteek van dit artikel. Want… een fictief verhaal schrijven over een personage bij de muur… dat is al zo vaak gebeurd. Wie ben ik als amateurauteur om dat ook te gaan doen? Daarom wil ik met u focussen om de functie van de muur. Bescherming bieden. Want… muren verdelen. Je bent binnen de muur, of erbuiten. Je splijt goed en slecht. Voor de één biedt een muur bescherming voor de ander brengt de muur verdriet.
Wat dacht u van de muur in Berlijn? Hij spleet de stad doormidden. West- en Oost-Berlijn. Een dodelijke muur die voor ieder ontoegankelijk was. Waar het westen rijker werd, werd het oosten armer. Families werden van elkaar gescheiden en konden elkaar jarenlang niet zien. Gelukkig is de muur in Berlijn afgebroken en is Berlijn herenigd. Echter… de gevolgen van de muur zijn nog dagelijks merkbaar.
Je zou denken… wij beseffen anno 2021 wel dat een muur veiligheid moet bieden en alleen daarom gerealiseerd moet worden. Niets is minder waar. Anno 2020 staat er op de zuidelijke grens van de Verenigde Staten weer een kilometerslange muur. Een erfenis van president Donald Trump. Geen Mexicaan kan de States nog binnen. Bracht deze muur alleen veiligheid? Nee… ook smart. Wederom zijn er families van elkaar gescheiden.
Niet alle muren zijn tot smart, gelukkig niet. Sommige muren mogen zelfs tot vreugde bestaan. Ik denk nu aan de Klaagmuur te Jeruzalem. Dagelijks praktiseren de Joden en Christenen daar hun geloof. De muur geeft ruimte tot bezinning.
En de muren van het huis waarin u woont, ook die zijn er tot vreugde. Ze beschermen ons dagelijks leven. Ze bieden de mogelijkheid om ons terug te trekken uit het dagelijks jachtige bestaan en brengen rust.
En wat dacht u van de muren van de gebedshuizen waar dagelijks velen berusting vinden?
Eén ding moet ik in dit artikel niet vergeten te noemen. Hoe sterk, lang, groot of ondoordringbaar een muur ook mag lijken, geen enkele muur is onverwoestbaar. Daar weten de mensen in Jericho alles van, daar vielen de muren neer. Daar werd geen bescherming meer geboden.
Ten slotte… Alle genoemde muren, van de Chinese muur tot de muur van Jericho… ze kunnen ver weg lijken. Maar 1 muur is altijd dichtbij. De muur om ons hart. Door verdrietige gebeurtenissen werpt eenieder deze muur op. Ter bescherming van de ziel bouwen wij soms muren waar geen deuren meer in lijken te zitten. Sluiten wij ons op om maar geen verdriet of pijn meer te voelen. Die muur kennen wij allemaal.
Heel soms is er iemand die over deze muur heen kan kijken. Heel soms is er iemand die de muur kan doordringen en in een enkel geval zelfs de muur een stukje af kan breken. Dat zijn momenten die een bekommerde ziel niet licht vergeet. Dat zijn momenten die goud waard zijn.
Welke muur het ook betreft en hoe onmogelijk de muur in te nemen lijkt, nog één ding wil en kan ik u niet onthouden; elke muur is in te nemen met de juiste Helper aan uw zijde, want ik lees in mijn psalmboek in Psalm 18:9 (1773) het volgende:
“Ik kan met U door sterke benden dringen,
Met mijnen God zelfs over muren springen.”
Met Zijn hulp zijn alle muren af te breken. Die van China tot de muur om uw hart!
Johannes R
Reactie plaatsen
Reacties