Afgelopen woensdag vonden de laatste dankdagen plaats in Nederland. Van oudsher zijn de Christelijke dankdagen in Nederland boetedagen. Waarop er terug gekeken wordt naar het achterliggende jaar. En ik besef… er valt genoeg over het afgelopen jaar te zeggen. Bijna in elke blog heb ik de problematiek omtrent het Corona wel laten passeren. Maar in deze blog neig ik ernaar om eens te focussen op de positieve kant van het afgelopen jaar. Want… wat is er veel om voor te danken. Het gaat immers niet vanzelf…
In het voorjaar zag je de nieuwe bladeren aan de bomen verschijnen. Kleine groene stipjes aan de bruine takken kondigden de lente aan. De eerste sneeuwklokjes en krokussen durfden hun bloemen te laten zien. De natuur herstelde na de winter. Niet vanzelf.
Elke dag konden wij eten en drinken. En in Nederland mogen wij dan gerust spreken van overdaad. Want ook zoete en hartige snacks stonden ons ter beschikking. Maar ook dat is niet vanzelf.
In de zomer stond ik op het strand te staren naar een stel hengels. De ene na de andere vis werd binnen gehaald. Net zoals de vissers in Vlissingen, Arnemuiden, Urk en de andere plaatsen hun vangst binnen konden halen. Niet vanzelf.
Week aan week konden wij veelal via een livestream de preken beluisteren in diverse kerken. Wij hoorden de woorden van de preekstoelen af het land in stromen. Wat hebben wij ermee gedaan? Hebben wij ze enkel gehoord, of ook begrepen? Dat wij wekelijks er naar konden luisteren was immers niet vanzelf.
In het najaar stond ik op een graanveld te kijken naar kleine graankorrels. Ik kreeg uitleg over het proces van het graan verbouwen. Dat er eerst gezaaid moet worden, daarna een rijpingsproces optreedt en ten slotte geoogst kan worden. Zo’n kleine korrel verschaft dan voedingsstoffen voor ons, zodat wij kunnen eten. Niet vanzelf.
Corona heeft tot nu toe geen vat gekregen op mij en u als lezer. Wij hebben het niet gehad, of zijn er niet aan overleden. Wij kunnen een blog lezen en schrijven, maar dat dat niet vanzelf is, dat is meer dan ooit duidelijk geworden.
Wij zouden wel mogen danken:
Voor al Uw goede zorgen
Voor Uw steun en voor Uw kracht
Wil ik U nog eens bedanken
vanuit het diepste van mijn hart
Maar zelfs dat gaat niet vanzelf…
Reactie plaatsen
Reacties