Mijn laatste werkdag van het jaar zit erop. Met een grijns op mijn gezicht wens ik mijn collega's goede dagen toe en een goede jaarwisseling. Tot volgend jaar allemaal! Toch rijd ik met een dubbel gevoel huiswaarts.
Het is nog maar oktober. Noodgedwongen zal ik de rest van het jaar mijn taken niet kunnen vervullen en moet ik het over laten aan de collega's. Het voelt een beetje alsof ik ze in de steek laat, ook al is het niet mijn schuld.
Een half jaar geleden begon ik vol frisse moed aan een totaal andere uitdaging. De verkoop en administratie heb ik achter mij gelaten en ik ben aan de slag gegaan in de geestelijke gezondheidszorg. In het begin behoorlijk wennen. Fysiek is het een stuk zwaarder, mentaal vraagt het een stuk meer, je moet non stop opletten op alles wat er om je heen gebeurd... Wennen dus. Maar het went snel. En al ben je de diensten nog zo gewend, elke dienst is anders. Nooit is een dag hetzelfde als die ervoor. Dat maakt het een afwisselende job waar je elke dag weer voor verassingen komt te staan, waar je elke dag door wordt geraakt, maar ook waardoor je elke dag een schaterlach laat horen.
Door omstandigheden moet ik mijn werkjaar vroegtijdig beëindigen en dat na een merkwaardige dag. Een dag die totaal anders liep dan ik vooraf bedacht had. Door nieuwe protocollen moest er een andere indeling worden gemaakt in het personeel. Zo kwam ik terecht op de tuinafdeling. Een hele nieuwe wereld ging voor mij open... Zo stond ik gisteren op zwart leren schoenen een varkensstal uit te mesten, met colbertje aan diervoer bij te vullen en zat ik in het zwart-wit op de grond uit te rusten. Nieuwe ervaringen voor mij en diegene die aan mij was toevertrouwt.
Ook al ga je zelf ver buiten je comfort zone... Als je ziet wat hen met hen doet die je begeleid weet je dat je de juiste keuze hebt gemaakt om een nieuwe job aan te vangen.
En dan aan het einde van de dag ben je moe. Moe van het werk. Moe van alle nieuwe indrukken. Je maakt de taken af die nog moeten gebeuren, je rapporteert wat je de afgelopen dag hebt gedaan, je drinkt met je collega nog een kop koffie en sluit de dag af. Twee uur later dan verwacht stap je in je auto en rijd je het terrein af. Je werk achter te latend...
Aan allen op mijn werk, collega's en cliënten: Veel sterkte en wijsheid gewenst in deze bijzondere periode. Wees voorzichtig en zorg goed voor elkaar. Ondanks dat ik er niet ben zal ik met regelmaat aan jullie denken. Hopelijk mag ik, Deo Volente, volgend jaar mijn werk weer oppakken!
Reactie plaatsen
Reacties