Onverwacht op Historische Grond

Het is sombere herfstdag. De regen komt met bakken uit de lucht. Terwijl ik aan mijn ontbijt zit hoor ik de wind om het huis waaien. Je zal maar voor je plezier er een dag op uit gaan. Toch is dat precies wat ik vandaag ga doen. Met 2 vrienden een dagje aan de boemel.

Eindelijk pasten onze agenda's eens in elkaar, dus nu moet het gaan gebeuren. De eerste bestemming is Dordrecht. Een voor Christelijk Nederland belangrijke plaats. Hier vond immers in 1618/1619 de Dordtse synode plaats. De vergadering waar de Dordtse leerregels werden opgesteld en het is de vergadering waar over het ontstaan van de bekende Statenvertaling is beslist.

Vroeg in de morgen stappen wij de auto uit. De kou en de regen zorgen ervoor dat wij snel, diep in onze jassen gedoken ons door de stad verplaatsen. Hier en daar hangen er blauwe informatiebordjes aan de gebouwen die wijzen op onze historische feiten. Tijd en zin om te lezen hebben wij niet. Snel naar onze bestemming, de Augustijnenkerk. Daar wacht een 2 uur lang ons uitleven op het orgel van de voormalige kloosterkerk. Voormalig kloosterkerk, want het Augustijnenklooster bestaat al jaren niet meer. Deze kerk is zelfs de eerste kerk ooit waar een Hervormde gemeente een kerkdienst hield in 1572.

Daar staan wij dan als 3 Gereformeerde jongens. Druipende jassen, koude handen, luisterend naar de uitleg van de organist over het orgel. Zelf spelen blijft geweldig, maar al snel veranderd het spelen in zingen en klinken daar door de kerk de psalmen van 1773. Een snelle blik op de aanwezige Bijbels verraad ook dat deze gemeente nog gebruik maakt van de Statenvertaling. Hoe kan het ook anders in Dordrecht.

De tijd vliegt, al snel klinken de laatste tonen. Wij besluiten om een rondje te gaan lopen door Dordrecht. Oud en nieuw wisselen zich snel af. Oude gebouwen maken plaats voor nieuwbouw wijken. Achter oude gevels in de binnenstad worden hypermoderne gadgets verkocht. Oude waarden hebben plaats gemaakt voor nieuwe normen. Hier en daar is een eerste mondkapje zichtbaar.

Bij het ene gebouw treffen wij herinneringen aan van 400 jaar Synode, het evenement wat vorig jaar in Dordrecht plaats vond ter herinnering aan de Synode. Een gebouw ernaast word ons geadviseerd toch echt een tattoo te nemen.

Uiteindelijk jaagt de regen ons de stad uit. Op naar onze volgende bestemming. Met flinke tred lopen we door Dordrecht. Nog steeds hier en daar de blauwe informatiebordjes negerend. Tot ik een hoek om sla... 1 bord trekt mijn aandacht. Het hangt op zo'n lelijk modern gebouw waar niemand op let.

Waarom juist dit bord mijn aandacht trekt weet ik niet, maar toch heb ik het gevoel het te moeten lezen. Daar lees ik: "Hier stonden de kloveniersdoelen waar in 1618/1619 de Dordtse synode plaats vond." Ik sta dus onverwacht op historische grond.

Want op deze plaats zijn beslissingen genomen waardoor ik, en velen met mij, teksten kennen als:
"In den beginne schiep God de hemel en de aarde" - Genisis 1:1
"Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden." - Jesaja 53:5
"Die deze dingen getuigt, zegt: Ja, Ik kom haastiglijk. Amen. Ja, kom, Heere Jezus! De genade van onzen Heere Jezus Christus zij met u allen. Amen." - Openbaring 22:20/21.

Hier, op de plaats waar wij met z'n drieën staan, is de opdracht voor een Statenvertaling gegeven.

Een paar uur later... in de regen staan wij wederom op kloostergrond. Hier is echter geen Statenvertaling te bekennen. Hier liggen Latijnse boeken tussen de koperen ketels. Hier branden kaarsen terwijl monniken een Ave Maria aanheffen. Wat een armoede... Terugdenkend aan eerder op de dag.

Napratend op een terras passeren veel zaken de revue. Tijdens een moment van stilte laat ik het op mij inwerken... Statenvertaling... een Bijbelvertaling waarvoor de Staat betaalde. Kerk en Staat, onafscheidelijk met elkaar verbonden. Toen... niet nu. In het Oude, maar niet meer in huidige Nederland. Wat een armoede...