Wat was het donker op oudejaarsavond. Kermend, piepend en knallend ging de wereld het nieuwe jaar in: het jaar des Heren 2025. Afgelopen week schreef ik het artikel waarmee ik het voorgaande jaar afsloot. Past daarbij zo’n luidruchtig einde?
Nee toch, horen wij rond middernacht niet de zang aan te heffen tot Hem die de tijd in Zijn hand houdt. Hij die is, die was en die altijd zal zijn?
Een nieuw jaar is begonnen, wat mag dat ook tot vreugde zijn. Wij zijn gespaard. De nacht is voorbijgegaan en een nieuwe morgen is aangebroken. Een nieuw jaar is toegevoegd aan de genadetijd. Ach, past het ons dan niet om onze stemmen op te heffen naar omhoog?
Dankt, dankt nu allen God
met blijde feestgezangen!
Van Hem is 't heug'lijk lot,
het heil, dat wij ontvangen.
Als daarin het hart meekomt dan jubelt het ook in het binnenste. Dan beseffen we hoe overvloedig Hij ons dagelijks met goedheid overlaadt, al zien wij dat vaak niet. Dan begrijpen wij dat Hij voor ons zorg en ons bij wil zijn.
D' algoede God zij ons genadig,
En zegen' ons met overvloed;
Hij doe Zijn aangezicht gestadig
Ons lichten, en Hij zij ons goed
Dan vragen wij om kracht voor alles wat wij het komende jaar mogen gaan doen:
Dat wij ons ambt en plicht, o HEER,
Getrouw verrichten tot Uw eer;
Dat Uwe gunst ons werk bekroon',
Uw Geest ons leid' en in ons woon'
Ook vragen we of Hij ons wil bewaren in deze onzekere tijden. Of Hij een wacht voor onze lippen wil zetten en liefde wil schenken voor elkaar.
Ach… wat kan er een vooruitzien zijn zo aan het begin van het nieuwe jaar. Een verwachting naar wat gaat komen. Zo bereiken mij berichten over verwachte geboortes, geplande huwelijken, nieuwe werkgevers… Wat kan er een uitzien zijn naar verjaardagen en heugelijke momenten die dit jaar in de agenda staan. Wat kan er veel verwacht worden.
Ook ik kijk uit naar het jaar dat voor ons ligt. Naar de artikelen die ik hoop te schrijven, de repetities en uitvoeringen waaraan ik mag meewerken, de goede gesprekken die ongetwijfeld zullen volgen. En wie weet, misschien ontmoet ik dit jaar wel de liefde van mijn leven, een vrouw met wie ik het leven mag delen.
Maar wat brengt 2025 ons werkelijk? Of beter gezegd: wat brengt God ons in 2025? Wij weten het niet. Ons lot ligt in Zijn handen. Als we zoveel verwachten van het nieuwe jaar, zouden we dan niet bovenal iets van Hem moeten verlangen? Want er is één ding dat écht nodig is: een nieuw hart. Bekering is essentieel, voor u en voor mij. Zonder die bekering wacht ons een eeuwige rampzaligheid, maar mét bekering mogen we uitzien naar eeuwige gelukzaligheid.
Dan kan ik het eerste artikel van dit jaar toch alleen afsluiten door nogmaals de stem op te heffen tot Hem met de zo bekende woorden:
Zegen ons, Algoede,
neem ons in Uw hoede
en verhef Uw aangezicht
over ons en geef ons licht.
Johannes R
Reactie plaatsen
Reacties