Naar de orde der seizoenen is sinds zaterdag de herfst weer begonnen. Vorig jaar schreef ik een sfeer artikel over de herfst en al zijn mooie en mindermooie kanten.
Waarom dan dit jaar opnieuw een artikel over de herfst? Omdat deze herfst bijzonder in het teken staat van vernieuwing. Pardon? Wat zeg ik? Vernieuwing? Gaat de herfst niet juist over de afbreuk in het leven, over de vergankelijkheid van ons bestaan? Ja, dat zou u zeggen en ik ben het ook met u eens. De herfst is in het bijzonder het seizoen waarin wij worden geconfronteerd met het afsterven.
Toch... de komende herfst kunt u zich opmaken voor een eindeloze stroom aan vernieuwing. Want… er waait letterlijk en figuurlijk een nieuwe wind door Nederland. En die wind waait twee keer zo hard door het tijdelijke gebouw van de Tweede Kamer. Daar stapt men nu massaal uit het vak. Het is tijd voor een nieuwe politiek. Het is tijd voor nieuwe gezichten.
Ben ik de enige die zich even achter het oor krabt bij de almaar voortdurende stroom van namen van kamerleden die de Tweede Kamer zullen verlaten? Het aantal blijft gestaag oplopen. Fractievoorzitters, kamerleden, partijleiders… op alle fronten wordt Den Haag vernieuwd. Is dat positief?
De campagne zal meer dan ooit draaien om vernieuwing. Er gaat een nieuw geluid klinken in Den Haag. De stemmer is klaar met de ‘oude’ politiek en gaat zich richten op nieuwe partijen. Nieuwkomers als een BBB en het Nieuw Sociaal Contract kunnen gaan rekenen op grote zetelaantallen. De nieuwe fractievoorzitters zullen overal te zien zijn; van de bushokjes tot de tv-debatten, van de stroom folders op de deurmat van uw woning tot stickers in de kantine. Er zal geen ontkomen aan zijn.
Nederland is klaar met de huidige politieke lijn. Elke week bezetten wij de regeringsgebouwen, zwaaien wij met onze vlaggen in het rond, rijden wij met de trekkers naar Den Haag, fluiten wij de koning uit waar hij maar gaat, bezetten wij de snelwegen. Wij komen massaal op voor onze idealen.
Maar is dat zo nieuw? Want is opkomen voor onze eigen idealen niet van alle tijden? Denkt u maar aan de hippies. Die deden dat toch ook?
En bij de vorige Kamerverkiezingen, was de campagne toen ook niet gebaseerd op: ‘de nieuwe politiek’? Maar hoe dat dan precies moest… daar zijn wij niet echt achter gekomen. Wat wel nieuw was is dat de koning geen onderdeel meer is van het formatieproces, maar was dat nu zo handig? Het duurde allemaal langer dan ooit tevoren.
Niet elke vernieuwing is een verbetering en ik ben ervan overtuigd dat er met zo veel vernieuwing in de Kamer er ook een teloorgang zal zijn aan kennis. Wel haast ik mij om te zeggen dat ik de politici zeker begrijp. Aan het front van de samenleving is het niet leuk strijden. Bedreigingen in verbale en non-verbale vorm zijn aan de orde van de dag. Kom je voor je mening uit, dan kun je verwachten dat je wordt neergesabeld op social media en ben je (voor je er erg in hebt) een meme, tot spot van iedereen.
Ik begrijp de keuze van vertrek dan ook zeker, maar toch zou je gaan verlangen naar een beetje warmte in deze gure herfstmaand. Een beetje herkenbaarheid in de boodschap die je hoort. Een bekend gezicht waar jij je vertrouwt bij voelt. Dan verlang je wel eens terug naar tijden waarin er geen roep om vernieuwing was, maar wij met elkaar tevreden waren.
Dus ja… dan kan ik maar één ding doen; Trouw blijven aan de partij die al van oudsher dezelfde boodschap verkondigd. Trouw blijven aan een partij die niet draait met zijn opvattingen en uitvoert wat men in het verkiezingsprogramma heeft gezet. Doet u hetzelfde?
Want dan wordt deze herfst vol vernieuwing toch een beetje een herfst als weleer!
Johannes R
Reactie plaatsen
Reacties