Pinksteren 2022; afgelopen zondag en maandag kunnen de geschiedenisboeken in als 2 sombere en vooral natte dagen. Terwijl ik op 2e pinksterdag achter mijn laptop zit op zoek naar inspiratie trekt een rilling over mijn rug. Het is maar 19,5 halve graad in de kamer. De regen slaat tegen de ramen.
Zo’n sombere dag beïnvloed de geest. De noodzakelijke inspiratie om een artikel te schrijven is verdwenen…
“Ho, stop! Wacht eens even auteur! Maakt u nu geen hele grote fout? Wat betekent Pinksteren? Wat heb je zelf een aantal weken geleden bij een koor staan verkondigen?”
31-03-2022: Vanwege afwezigheid van de voorzitter van het kinderkoor werd mij gevraagd de opening te verzorgen. Een opening die bij een kinderbeleving aansluit. Het seizoen stond bij het kinderkoor in het teken van de schepping. Ik ben die opening begonnen met een aantal vragen:
- Wie vindt het fijn als de zon schijnt? Bijna alle handen gingen omhoog!
- Wie vindt het fijn als het waait? Er gingen wat handen naar beneden.
- Wie vindt het fijn als het regent? Op een enkel hand na waren alle handen naar beneden gegaan.
- Wie is er wel eens boos geweest op de wind als hij ertegenin moest fietsen? Het aantal handen steeg weer.
- Wie was er wel eens chagrijnig omdat hij door de regen moest fietsen en helemaal nat werd? Bijna iedereen heeft zijn hand opgestoken.
En ja, ook ik heb mijn hand weer in de lucht gestoken. Ook ik moest bekennen dat ik wel eens boos op mijn fiets heb gezeten. Ik heb de jongens en meisjes er op dat moment bij bepaald dat wij daar misschien wel een fout maakten. Want zonder regen kunnen gewassen niet groeien, zonder wind komen wolken niet op hun plaats van bestemming. Zonder de zon rijpt het fruit niet aan de bomen en het koren niet op de velden.
Het is de Schepper aller dingen die de regen zendt, die de zon geeft op zijn tijd. Het koor knikte instemmend. Al is regen of tegenwind niet fijn, wij mogen niet boos worden op de schepping, want dan zijn wij boos op de Schepper.
06-06-2022, 2e Pinksterdag: Terugdenkend aan de opening een aantal maanden geleden, moet ik bekennen dat ook ik een ondankbaar mens ben. Nooit is iets goed genoeg. Zijn wij als mensen niet altijd op zoek naar datgene wat wij niet hebben? Schijnt de zon dan wensen we om regen, regent het dan bidden wij om de zon. Tevreden zijn wij eigenlijk nooit.
Wat is de mens? Maar nee, ik besef dat ik nu een somber artikel schrijf. Want het is tijd om de zon door te laten breken.
Niet letterlijk, de milde regen op mijn raam is overgegaan in een keiharde slagregen. Ik begin mij af te vragen of mijn ruiten het houden. Slechts een paar keer per jaar komt er in zo’n korte tijd zoveel regen naar beneden. Maar nu besef ik: Dit zijn stromen van zegen, ze vallen als plasregens neer. Na een periode van droogte mogen de akkers weer bevochtigd worden.
En hoe bijzonder dat juist op deze pinksterdag de zegen zo overvloedig neer mag dalen. Weer ga ik met u even terug de tijd in, maar nu naar deze morgen. Tijdens de preek vanmorgen sprak de predikant ook over stromen van zegen. Een treffend voorbeeld gebruikte hij om aan te geven hoe krachtig de stromen van Gods zegen zijn.
“Ik heb hier een glas water op de preekstoel staan. Als ik dat glas nu uitgiet op de vloer, dan hoor je daar niets van. Als ik het glas over de rand van de preekstoel uitgiet, dan hoor je het water op de vloer kletteren. Stel dat ik nu op het dak van de kerk sta en mijn glas dan leeggiet. Dan komt het al met veel meer kracht op de grond terecht. Wat voor een kracht moet de stromen van zegen uit de Hemel dan wel niet hebben als zij naar de aarde komen?”
Het is Pinksteren; Christelijk Nederland is weder bepaald bij het werk van de Heilige Geest en de uitstorting daarvan, jaren geleden. Maar voor de oplettende lezer; de belangrijkste prediking vond dit jaar buiten de kerk plaats. De opening van dit artikel moet ik dan ook herschrijven:
Pinksteren 2022, afgelopen zondag en maandag kunnen de geschiedenisboeken in als 2 leervolle en bijzonder feestelijke dagen waarop wij het wonder van Pinksteren mochten herdenken. Niet alleen kerkelijk Nederland werd erbij bepaald, geheel de natie. Iedere inwoner kreeg het woord Pinksteren gepredikt. Op zondag was het God zelf die zijn stem liet horen in de overtrekkende onweders, op maandag waren het de stromen van zegen die als plasregens neervielen op het dorre land.
Wie heeft er acht op geslagen? Voor welke inwoner zijn de stromen van Pinksteren tot zegen geweest?
Johannes R
Reactie plaatsen
Reacties