Kerst met Pasen, het lijkt een onmogelijkheid. Kerst valt immers op 25 en 26 december, Pasen is in het begin van het voorjaar. Nee, qua data kunnen Kerst en Pasen niet op 1 dag vallen, maar toch hebben deze dagen veel met elkaar te maken.
Zonder Kerst geen Pasen, maar zonder Pasen ook geen Kerst. Ik heb het over de Christelijke betekenis van deze feestdagen. Persoonlijk heb ik een aversie tegen het woord feestdagen. Ik vind dat dit te kort doet aan de inhoud van deze dagen, het heeft mijn voorkeur om te spreken over gedenkdagen.
Even een kort overzicht:
Met Kerst herdenken wij de geboorte van de Heere Jezus in de stal te Bethlehem.
Op Witte Donderdag (gisteren) herdenken wij de instelling van het Heilig Avondmaal door de Heere Jezus.
Met Goede Vrijdag (vandaag, jaren geleden) gedenken wij de kruisiging en het sterven van de lijdende Borg.
Op Stille Zaterdag (morgen) is het stil en rustig. Jezus ligt in het graf. Het is de dag van de Sabbat.
Met Pasen (Zondag en Maandag) herdenken wij de opstanding van de Heere Jezus uit de dood.
Met Hemelvaartsdag herdenken wij de Hemelvaart, de Kroningsdag van Koning Jezus.
Met Pinksteren herdenken wij de uitstorting van de Heilige Geest en de instelling van de evangelisatie aan de heidenen.
Al deze dagen hebben één ding gemeen; ze hangen samen met God, waar wij als Christenen in geloven.
Zonder Kerst dus geen Pasen. Ik werd daar in het bijzonder bij bepaald toen ik de tekst van ‘Alle roem is uitgesloten’ doorlas. Vers 1 en vers 6 (Dat heet gadelooz' ontferming) zijn algemeen bekend. Wij zingen ze vaak en hopen/bidden dat wij het ooit met het hart mogen zingen. Maar wie de andere verzen leest van de oorspronkelijke tekst van Jan Scharp ziet dat er veel meer wordt besproken dan alleen het vertrouwen van Gods kind in de verkregen zaligheid. Het lied is meer dan alleen een lofprijzing.
Het derde couplet beschrijft Kerst en Pasen. Niet zonder elkaar, maar met elkaar:
Zo, zo lief had God de wereld,
dat Hij zijne eigen Zoon
voor die afgevallen wereld
overgaf aan smaad en hoon.
Ja, toen wij nog zondaars waren,
schonk d' Ontfermer ons gena,
stierf zijn Zoon op Golgotha,
stierf voor ons, die zondaars waren:
God is liefd', o eng'lenstem,
mensentong, verheerlijkt Hem!
Glashelder verklaart de dichter dat beiden een belangrijke relatie hebben. God zond zijn eigen Zoon naar de wereld om hier te lijden en te sterven voor de zonden van Zijn volk, zodat Gods kinderen de zaligheid kunnen verwerven. Als Hij niet was geboren (Kerst) had Hij niet kunnen sterven (Goede Vrijdag). Ook had Hij dan de dood niet kunnen overwinnen (Pasen).
Als dat zo was geweest was het voor altijd verloren, voor een ieder van ons. Dan was er geen zicht op een betere toekomst, dan was er geen liefd’ of onverdiende zaligheid. Dan klonk er geen: “Mensentong, verheerlijkt Hem!”
Maar het klinkt wel; de boodschap gaat met Pasen uit: Hij leeft! De Heer is waarlijk opgestaan! Door Zijn lijden is er vergeving mogelijk van onze zonden, voor u en voor mij.
Kerst en Pasen… verbonden, nu en voor altijd. Ik hoop dat u uw stem vandaag zult verheffen in een lofprijzing met de tekst uit Lukas 2:
“Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.”
Zodat wij D.V. met Kerst uitbarsten in blij gejubel:
Daar juicht een toon, daar klinkt een stem,
die galmt door gans' Jeruzalem;
een heerlijk morgenlicht breekt aan:
de Zoon van God is opgestaan!
Ik wens u, mede namens de redactie, gezegende Paasdagen toe!
Johannes R
Reactie plaatsen
Reacties