Heerlijk, vakantie. Eindelijk een paar dagen weg. Je gooit was spullen in een tas, je hoopt dat je niets vergeten hebt en je stapt vol goede moed de auto in op weg naar je bestemming.
Onderweg, al toerend door het aan je voorbijtrekkende landschap kom je tot rust en in de vakantiestemming. De zon schijnt helderder, de muziek die uit de cd-speler komt klinkt feestelijker, de broodjes die je nuttigt smaken lekkerder… heerlijk!
Eenmaal op de plaats van de bestemming aangekomen stap je vol verwachting de woning binnen. Hoe zal het eruit zien Op een foto kun je het toch nooit helemaal zien. Kamer voor kamer loop je het huisjes door, de geur opsnuivend van de schoonmaakmiddelen die het bezoek voor je hebben uitgewist als ware dat het nooit geweest was.
Ook de slaapkamers krijgen een grondige inspectie en door tactisch onderhandelen met de overige vakantiegangers krijg jij het voor elkaar om het beste bed jezelf toe te eigenen.
Even testen hoor. Met kleren en schoenen aan plof je erop neer. Ja, dat ligt best aangenaam. Hier gaan wij vanavond eens heerlijk slapen. Je hoort ook gewoon niets hier, midden in de natuur. Behalve en ruisen van de beek, de wind door de boomtoppen en de vogels die het mooiste lied fluiten wat je maar kunt bedenken. De perfecte soundtrack voor een heerlijke slaap.
Nadat de nacht aangebroken is en je het toch wat later dan normaal hebt gemaakt (hé, het is wel vakantie hè) loop je slaperig de trap op en doe je de slaapkamerdeur open. De airco heeft zijn werk gedaan, het is heerlijk koel. Na een tandenpoetsbeurt duik je het bed in om heerlijk uit te rusten.
Maar… na een kwartiertje begint het gezeur. Dat kussen… je krijgt het maar niet in de juiste vorm onder je hoofd gepropt. Schouder erin, vuisten erop loslaten, niets helpt. Dan maar een soort van gaan zitten.
En van al dat gedraai krijg je het nog warm ook. Pfff… de dekens gaan aan de kant. Die zijn niet meer nodig. Steunend en kreunend lig je daar. Dan maar even een wandelingetje naar de wc en een glas water. Want ja… je verveelt je stierlijk.
Onderweg hoor je de zachte ademhaling van de ene vakantieganger en het keiharde gesnurk van de volgende vakantieganger… Zeer irritant. En daar moet jij dan doorheen kunnen slapen?
Na de nachtelijke wandeling ga je weer liggen. Nu zal het vast beter gaan. Maar de gedachten schieten door je hoofd. Over datgene wat was en gaat komen. De geluiden die je niet herkent sluiten zich aan bij de kakofonie die in je hoofd al is ingezet en dat tezamen vormen ze een symfonie van drukte en kabaal. Het duurt niet lang of het hoofd geeft de strijd op (mede door het gebrek aan slaap) en begint (als ware het de drum onder de symfonie) gezellig mee te kloppen op de maat.
Dan biedt er nog maar één oplossing uitkomst; een wit paracetamolletje of een roze ibuprofennetje. En dan, als de hoofdpijn weggetrokken is val je in een onrustige slaap.
Maar ja, dat is dan rond 05.00 uur inmiddels. Een half uur later begint de haan bij de buren naast je alweer vrolijk te kraaien en moet jij je oogleden open zien te trekken om fris en fruitig aan het ontbijt te verschijnen…
Maar hé… wij hebben wel vakantie!
Johannes R
Reactie plaatsen
Reacties