Het zwarte gat (1/2)

Gepubliceerd op 16 februari 2024 om 17:00

“Laat ons niet verloren gaan”

De laatste tonen van de zangavond met als thema ‘Levend Water’ sterven weg door het kerkgebouw van de Gereformeerde Gemeente Borssele. Als dirigent houd ik mijn handen omhoog tot de klank vervaagt. Voor mij staan de koorleden.

Een avond waar door velen zo lang aan gewerkt is, waar op gerepeteerd is, waar de organisatie druk mee geweest is en waar wij met spanning naar uitkeken en tegenop zagen is voorbij.

Achter mij blijft de kerk muisstil zitten. Het is alsof het publiek niet weg wil gaan. Voelbaar is de emotie. Want… wat kregen wij veel…

Als dirigent mocht ik 3 van ‘mijn’ koren op dezelfde avond dirigeren en dat na een week waarin ik keihard tegen een spreekwoordelijke muur liep, met alle gevolgen van dien. Halverwege de week had ik niet gedacht dat ik hier, deze zaterdagavond zou kunnen staan. De geest en het lichaam waren afgemat. Maar vandaag kwam de kracht terug. Ik heb alles gegeven en nu deze avond voorbij is kijk ik verwonderd naar hen die voor mij staan. Wat hebben we allen, ieder op onze eigen wijze, ons best gedaan.

Ik draai mij om en geef aan dat het publiek mag vertrekken. De kerkdeuren gaan open en ieder gaat zijns weegs. Ieder?

Nee, Eén was er in de kerk, Eén was de stille toehoorder deze avond. Hij blijft in de kerk en Hij gaat mee naar huis. Hij is het die de stromen van zegen schonk. Aan Hem hebben wij onze gebeden en lofzangen opgeheven.

 

“Laat ons niet verloren gaan”

Om niet verloren te gaan is er een zegen nodig. Op een indringende wijze werd deze avond de boodschap aan het hart gelegd; Er is bekering nodig! Niet alleen voor ons, maar voor allen die op aarde wonen. Wij hebben allen een nieuw hart nodig.

Jeugdkoor David heeft erom gevraagd toen ze zongen: “Zend ons die heilstroom nu neer!”

En dat kan alleen doordat Zijn Zoon voor ons naar de aarde gekomen is, voor ons geleden heeft, en voor ons gestorven is. Daardoor is er heil voor ons allen te verkrijgen. Dan kunnen wij alleen maar in gedachten meebidden met wat het gemengd koor Ethan zong “Neem ook mijn leven en laat het Heere toegewijd zijn aan Uw eer.”

Dan zijn er geen stromen nodig, dan kan een druppel van Zijn zegen ons genoeg zijn! Als dat gebeurt dan kunnen wij van harte met Emotion instemmen dat zelfs na de smart van de zonde de Heere uitkomst zal geven, Hij, die elke dag opnieuw Zijn gunst gebiedt. Dan zouden wij Hem zelfs, al zou de zangavond tot diep in de nacht duren, lof toezingen omdat wij Hem mogen verwachten.

 

“Laat ons niet verloren gaan”

De laatste tonen van de zangavond met als thema ‘Levend Water’ zijn weggestorven. Wat zou er zijn blijven hangen bij de luisteraars, bij de organisten, bij de koorleden en bij mij?

Nadat ik thuis ben gekomen komt het zwarte gat. Als dirigent leef je met je koren naar deze avond toe. En nu is het klaar. De muziek is gezongen. De eerstvolgende repetitie beginnen wij aan nieuwe muziek, drukken wij de reset-knop in. Maar daar kan ik nog niet aan denken. Tegen de klok van middernacht vertroebelt het beeld en komt er een stevige migraine opzetten. De spanning van de week en de emotie van de avond eisen hun tol. In mijn blik vallen letterlijk de zwarte gaten waar ik al een beetje bang voor was.

Toch is niet alles donker. Als ik terugdenk vullen de tranen weer mijn ogen. Deze keer niet van smart, maar van een hartverwarmende emotie. Wat durfden de koorleden zich kwetsbaar op te stellen. Wat hebben wij innige momenten beleefd. En ook ik heb het niet droog gehouden.

Zeker toen, tijdens een gedirigeerde samenzang uit vele monden klonk: “Dan zou ik voor Uw Goddelijke oog Uw deugden prijzen, ja, in Uw naam mijn zang doen rijzen." Toen hief ik ook als dirigent mijn handen naar omhoog.

Op dat moment mocht ik heel even over de week heen kijken naar Deo Volente aanstaande zaterdag, wanneer ik weer voor een kerk mag staan.

 

Maar eens te meer besef ik; dat alleen zo de HEERE wil en wij leven. Want… niet in ons is kracht te vinden, die kan ons alleen geschonken worden van omhoog. Dan kan ik alleen maar stamelen: “Heere, hoor mijn gebed en laat geen van ons verloren gaan!”

 

Johannes R

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.